De Oude Rijn is een rivier in de provincies Utrecht en Zuid-Holland. De rivier is een overblijfsel van de loop van de vroegere Rijn. Deze loop begint bij Wijk bij Duurstede als Kromme Rijn (zijtak van de Nederrijn), wordt na Utrecht vervolgd als het kanaal Leidse Rijn en loopt vanaf Harmelen als de Oude Rijn naar zee.
Langs grote delen van de rivier loopt of liep een jaagpad.

Loop
De Oude Rijn heeft een lengte van 52 km en begint bij de middeleeuwse kerk in het oude centrum van Harmelen, waar de oorspronkelijke Rijnloop met de huidige naam Bijleveld en een zuidelijker gelegen, grotendeels gekanaliseerde Rijntak met de naam Leidse Rijn samenkomen en overgaan in de Oude Rijn.

In de vroege middeleeuwen, vanaf ongeveer 723, liep de scheepvaartroute van Utrecht tot Harmelen als volgt. Vanaf de stadsbuitengracht bij de Catharijnepoort liep een kanaal naar het westen, de Vleutense Vaart. Deze sloot bij Den Hoet aan op de sterk meanderende rivier de Rijn. Over deze rivier voer men via Vleuten naar Harmelen. Dit riviergedeelte werd echter steeds onbevaarbaarder en in 1381 besloot men daarom tot het verleggen van de scheepvaartroute naar Harmelen. Ruim een kilometer ten westen van de Catharijnepoort werd een noord-zuid-verbinding gegraven tussen de Vleutense Vaart en de oude loop van de rivier de Rijn. Deze liep vanaf dit punt, in de buurt van de huidige Muntbrug, naar het zuidwesten. Een kilometer verderop, bij Huis te Voorn, boog de rivier de Rijn naar het noordwesten. Op dit punt begon een 8 kilometer lange polderwetering naar het westen. Deze mondde in Harmelen weer uit in de rivier de Rijn. Door verbreding en verdieping werd deze wetering geschikt gemaakt voor de scheepvaart. De naam Leidse Rijn dateert van 1665, toen in Utrecht de Vleutense Vaart en de noord-zuid-verbinding tussen deze vaart en de rivier werden vervangen door een zo kort mogelijke rechte verbinding, genaamd de Leidse Vaart. Sindsdien staat de naam Leidse Rijn voor de gekanaliseerde scheepvaartroute tussen Utrecht en Harmelen en de naam Oude Rijn voor de rivier tussen Harmelen en de Noordzee.

Vanaf Harmelen loopt de rivier in westelijke richting naar Woerden, waar eerst de Korte Linschoten zuidwaarts aftakt en de Oude Rijn deel uitmaakt van de singelgracht. Bij het verlaten van Woerden takt de Grecht naar het noorden af. Vervolgens door Nieuwerbrug en Bodegraven, langs Zwammerdam (waar De Meije op de Oude Rijn uitmondt). De rivier vervolgt zijn weg door Alphen aan den Rijn, waar de Gouwe in zuidelijke richting en het Aarkanaal in noordelijke richting op de Oude Rijn uitkomen. Aan de westkant van Alphen komt, uit noordelijke richting, de Heimanswetering uit op de Oude Rijn. Na Alphen takt de Luttike Rijn vlak voor Koudekerk aan den Rijn af. Deze komt iets ten oosten van de Koudekerkse Brug weer samen met de Oude Rijn. Hierna loopt de rivier nog langs Hazerswoude-Rijndijk.

Na Zoeterwoude-Rijndijk en Leiderdorp (waar de Does erin uitmondt), loopt de Oude Rijn Leiden in. Daar splitst de Nieuwe Rijn zich af en begint het Rijn-Schiekanaal (naar het zuiden) en de Zijl (naar het noorden). De Oude en Nieuwe Rijn maken deel uit van het grachtenstelsel van Leiden en in het centrum van Leiden komen beide weer samen. Vanaf hier wordt de rivier ook wel gewoon Rijn genoemd. Alvorens Leiden te verlaten mondt de Korte Vliet uit in de Rijn.

De (Oude) Rijn loopt vervolgens langs Oegstgeest, Valkenburg en Rijnsburg naar Katwijk. Bij Katwijk aan den Rijn mondt het Oegstgeesterkanaal in de Rijn uit, waarna de Rijn eigenlijk een kanaal wordt. Onder de naam Uitwateringkanaal stroomt het Rijnwater de Noordzee in via gemaal Katwijk (sinds 14 september 2013: het Koning Willem-Alexander Gemaal) in Katwijk aan Zee.

De oorspronkelijke monding van de Oude Rijn ligt iets noordelijker dan de huidige monding, deze verzandde rond 1163 na de Sint-Thomasvloed. Een bocht in de Haarlemmertrekvaart en een paar sloten herinneren hier nog aan. Tussen 1804 en 1807 is vanwege verzanding de natuurlijke monding in Katwijk opnieuw uitgegraven en is er een binnen- en buitensluis gebouwd.

Romeinen
In de Romeinse tijd was deze loop van de Rijn een tijd de grens (Neder-Germaanse limes) van het Rijk. Langs de rivier (die toen veel breder en wilder was) stonden veel grensforten (castella). Ook zijn langs de Rijn Romeinse schepen gevonden. Romeinse legerplaatsen langs de Oude Rijn zijn onder andere Laurum (Woerden), Nigrum Pullum (Zwammerdam), Albaniana (Alphen aan den Rijn), Matilo (Leiden-Roomburg), Praetorium Agrippinae (Valkenburg), Lugdunum Batavorum (Katwijk). In Valkenburg is het patroon, dat bij opgravingen gevonden werd, met gekleurde steen in de bestrating aangegeven zodat een goede indruk van een dergelijke legerplaats ontstaat.

Bron: Wikipedia